269

Vrijdag 11 mei vertrok ik voor de zoveelste keer naar Terschelling, voor een schrijfweekend op de Folkshegeskoalle: schrijfles van Akky van der Veer (http://nl.wikipedia.org/wiki/Akky_van_der_Veer).

Zondag 13 mei keerde ik weer helemaal opgeladen en geïnspireerd terug op de vaste wal (dat is wat theatraler opgeschreven dan het in werkelijkheid is, hoor).

Tijdens het jaarlijkse schrijfweekend voer ik de opdrachten uit in het dialect: Bildts. Een van de opdrachten: schrijf een korte toneeldialoog tussen twee personen niet exen van elkaar zijn, en waarvan de wegen vijf jaar geleden scheidden. Ze komen elkaar tegen in een winkel.
We kregen ongeveer een kwartier om de dialoog te schrijven.

Merel:   Andries?

Andries:   Hé hoi, feugeltsy!

Merel:   Merel bedoelst dink?

Andries:   Sorry. Merel.

Merel:   Ja, ik sêg ’t nou dochs. Ik hè altyd ’n bloedhekel had an dat feugeltsy-foor en feugeltsy-na. Waar ’t soa moeilik om my gewoan as myself, as Merel te sien?

Andries:   Euh, mot dut nou hier? Ik wil d’r best nag ’s met dy over prate at dij dat goed doet, maar niet hier bij de fotobaly in ‘e Hema, with all due respekt.

Merel:   Respekt? Dat is nou niet fortendaliks ’t woord dat mij bij dij in ’t sin komt. En seker niet bij de fotobaly.

Andries:   Ik kin dy loof ‘k niet helendal folge…

Merel:   Kinst my niet folge, kinst my niet méér folge of hest my nooit folge willen? Neffens mij is d’r altiten maar een ding weest datstou folgst en dat is dyn

Andries:   Ho! Ik weet watst sêge silst, maar wy binne wel útpraat. ’t Beste!... Freemd feugeltsy…