Mijn lijst met blogs

zondag 4 september 2011

215

Na het lezen van blog 205 en deze, wordt misschien de indruk gewekt dat vroeger het eten thuis echt verschrikkelijk was, maar dat valt wel wat mee hoor.

Gisteren bleef ik na een bakkie en het bootje varen in de Blikvaart, eten bij zus: frietjes (patat in het Noorden van het land) en een kaassoufflé van snackbar De Postduif. ’s Middags hadden we hier al over ge-sms’t en spraken we af dat ik het nagerecht – het toetje! – mee zou nemen. Ik deed daarbij een aantal suggesties: ijs, bavarois, tiramisu en yoghurt met Roosvicee. Aan die laatste suggestie moest ik zelf eerlijk gezegd niet denken. Vroeger, thuis, was dat een hele periode het nagerecht… elke dag weer na de piepers met groente en vlees. Iedere dag hetzelfde is gewoon niet leuk. Waarom het niet mogelijk was om enige variatie toe te passen? Geen idee. Alhoewel: op zondag was er ook wel eens vla, kookpudding met vel, Saroma-pudding of Bessola. Van die laatste vind ik het nog altijd erg jammer dat het niet meer wordt gemaakt. Ik vond het echt heerlijk en zou het zo graag nog eens proeven…

Anyways, door een teveel aan yoghurt met Roosvicee hoef ik dat nooit meer (Turkse yoghurt zonder Roosvicee wel hoor, en yoghurt met cruesli…). Jek. Maar nog erger dan het yoghurt-met-Roosvicee-tijdperk was de periode ervoor… met het nagerecht sûpengroatenbrij. Voor de niet kenners het recept:

 Ingrediënten
- 1 liter karnemelk
- 125 gram gort
- 20 gram bloem
- zout
 
Bereiding
Zet de karnemelk met de gort en een snufje zout op het vuur.
Roer dit mengsel een aantal keren goed door.
Laat het vervolgens een halfuur gaar worden.
Roer de bloem met een beetje koud water totdat er een 'gelei' ontstaat.
Voeg dit de laatste vijf minuten aan de pap toe.

Nu moet ik eerlijk zeggen dat de sûpengroatenbrij – die wij altijd soepengottenbrij noemden – bij ons thuis gewoon uit een fles kwam, gekocht bij de SRV-man, maar de smaak was ‘authentiek’. En verschrikkelijk.

Gisteren had ik dus geen yoghurt met Roosvicee of sûpengroatenbrij meegenomen, maar vijf soorten schepijs. Heerlijk!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten