Morgen wordt het zomers weer… maar vandaag was dat nog niet het geval dus we maakten maar geen wandelingetje. Vandaag gingen Jumeau en ik naar een activiteit in de grote zaal van het verzorgingshuis/verpleeghuis: een modeshow. H en A mode uit Abcoude is geen traditionele winkel in een pand, het is geen webwinkel, maar een mobiele winkel. Drie dames (55+) rijden in een kleine vrachtwagen door heel Nederland met rekken vol kleding, langs verzorgings- en verpleeghuizen. Twee van de drie dames showen vervolgens enkele setjes en de derde prijst de kleding aan. Na de modeshow kan er volop gesneupt en geshopt worden.
De kleding is vooral voor de wat oudere medemens, de broeken en rokken hebben allemaal een band van elastiek en op de blouses zijn veelal organische motiefjes geprint. Over elke blouse en top wordt steevast een bijpassend vest geshowd.
Kortom, niet mijn smaak maar H en A uit Abcoude is ook helemaal niet op mij gericht.
Voordat we richting de zaal konden, moesten we nog zo’n drie kwartier overbruggen en dat deden we wat babbelend in de kamer die Jameau deelt met een andere bewoonster. Beide bewoonsters hebben een kledingkastje, een klein ladekastje, een prikbord, een tafeltje en een stoel. Op het tafeltje van Jumeau was het wat ‘rommelig’ dus we ruimden het samen op. De ansicht voor lieve oma met 1000 kusjes van achterkleinkinderen prikte ik met een punaise op het volle prikbord, en ook kwam er een verjaardagskalender onder wat papieren vandaan. Ik draaide de bladen op april en zocht ook daarvoor een plekje.
“Overmorgen is er iemand jarig,” zei ik tegen Jumeau.
“Ik stuur dan wel kaartjes maar eigenlijk interesseert me het allemaal niks meer.”
Ze keek naar haar benen, die helemaal ingezwachteld waren met aan haar voeten ‘podologische pantoffels’ die heel veel bewoners in het verzorgingshuis/verpleeghuis dragen. Op de witte zwachtels was met pen 30-3 geschreven. Deze zaten er dus twee dagen om.
“Als ik naar beneden kijk ziet het er zó oud uit!” En toen moest ze huilen.
In het lichaam van ruim 90 jaar oud zit een jongere vrouw die haar afgetakelde lichaam niet meer herkent en niet wil kennen en accepteren.
Ik snap de tranen wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten