Mijn lijst met blogs

zaterdag 9 april 2011

093

De tijd dat ik te bang en te onzeker was om ergens alleen naartoe te gaan, ligt alweer een aantal jaren achter mij. Hoelang weet ik niet eens exact, maar toch zeker meer dan tien jaar. Zo’n tijd en gevoel dat velen zullen (her)kennen, waarbij gedachten door het hoofd schieten als: niemand op die verjaardag zit toch op mij te wachten? Wat als blijkt dat ik helemaal niemand ken op die receptie en ik alleen in een hoekje sta? Wat moet ik in vredesnaam zeggen of vertellen waar anderen in geïnteresseerd zouden kunnen zijn?
Ik heb wel verklaringen voor de ommekeer in mijn gedachten en gevoel wat bovenstaande betreft, maar daar gaat het nu niet om, dus laat ik dat even in het midden.

Met sommige dingen ben ik redelijk laat, doch niet de laatste: zo schreef ik al eens over het relatief late moment waarop ik een mobiel aanschafte (zie blog 090), twitteren doe ik nog geen jaar en pas sinds afgelopen zondag zit ik op LinkedIn. Ik kom ontzettend veel bekende namen tegen op LinkedIn. En dan geen bekende namen in de zin van ‘bekend van televisie, een BN-er (Bekende Nederlander of Noordeling)’, maar namen van oud-studiegenoten, oud-collega’s, mensen die ik op een of andere manier heb ontmoet en gesproken, mensen waarmee ik via werk kennis heb gemaakt etc.
En dan durf ik bijna geen uitnodiging te mailen om te ‘linken’, want ik denk steeds: zit hij/zij wel te wachten op een berichtje van mij? Zou hij/zij mij nog wel (her)kennen? Zou hij/zij misschien mijn ‘toenadering’ behoorlijk belachelijk kunnen vinden?

Met de komst van een nieuwe, hedendaagse variant blijken oude gedachten en gevoelens toch niet oud te zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten