Maandagochtend werd ik wakker met een radiopresentator die zei: “Denk eens terug aan de tijd dat u examen deed”. Die aansporing had ik niet nodig want ik was hartstikke bewust van de start van de examens: de twee oudste neven – de ‘jonges’ van zus – doen namelijk examen. Afgelopen weekend hen nog succes gewenst met een kaartje, wat natuurlijk niet helpt maar wel leuk is (denk ik). De een is 364 dagen ouder dan de ander, er is niet een van hen blijven zitten, dus de conclusie is dat ze niet beide voor dezelfde opleiding examen doen… De een moet een opleiding volgen die een jaar langer duurt of de ander een opleiding die een jaar korter duurt. Ik voel mij écht een hele oude tante, want ik ben uit de tijd van klassen (en geen groepen) en van het gymnasium, het atheneum/vwo, de havo, de mavo en de lts. Het hele vmbo-verhaal is aan mij voorbij gegaan en ik weet dus niet welke opleidingen mijn neven nu exact volgen. En dat voelt helemaal niet oké.
Anyway, terugdenkend aan mijn eigen examens zie ik een relaxte leerling die het in de examenperiode van het atheneum/vwo niet heel druk had. Het blokken had ik voor de tentamens al gehad, en voor de examens viel niet heel veel meer te leren. Bijvoorbeeld voor Nederlands moest een betoog geschreven worden, en moest een tekst worden samengevat. Voor beide had het geen nut, vlak van tevoren nog te ‘oefenen’, want er werd toch geen feedback meer op gegeven door een docent. Dus viel er niets meer te leren. Gewoon ter plaatse afgewacht wat exact de opdracht of tekst was. En dat gold eigenlijk ook voor bijvoorbeeld Wiskunde A. Toch vooral een kwestie van inzicht. Wanneer het kwartje na zes jaar nog niet is gevallen…
Het enige waar ik mij in mijn herinnering vooral druk over kon maken in de examenperiode, was mijn maag. Ik had toen – en nu nog steeds – dat ik zo om de anderhalf uur wel iets móest eten en anders ging mijn maag knorren. En dan écht een knorgeluid hè, geen spreekwoordelijk of figuurlijk knorren. Eén keer het gevoel dat mijn maag aan het leeg raken was betekende dat de concentratie weg was en ik het vooral héél druk had met het voorkomen van een pratende maag. Buik inhouden, buik juist niet inhouden… Kortom, ik moest er voor zorgen dat ik voldoende boterhammen en ontbijtkoek op de hoek van de tafel had liggen tijdens een examen! Vooral niet in de tas laten zitten, want een greep in de tas kon zomaar uitgelegd worden als een poging tot spieken.
In mijn herinnering kwam het met een examenvak wel goed, wanneer het in orde was met het eten en de maag. Wéér dat eten…
Dáár dacht ik vooral aan terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten