De deur was open, dus we konden zo haar kamer binnen lopen… die leeg was. Het bleek dat ze buiten zat, met een hoedje op want het was vandaag prachtig mooi zonnig weer! De coördinator van het bezoekproject en ik schoven een tuinstoel aan, nadat ik mij had voorgesteld. Ze had een stevige handdruk gegeven. Daar hou ik van! Niet zo’n handje waarbij ik het gevoel heb een bosje slappe penen bijeen te drukken. We spraken wat over de bezoekjes die ik aan haar ga brengen op vrijdagmiddag om met haar te wandelen, toen ze zei dat ze zo’n dorst had. Mevrouw zit in een rolstoel en kan een heel klein beetje lopen achter een rollator… maar dan moet de rollator wél voor haar staan, en niet in de kamer terwijl zij buiten zit. En de rolstoel over de drempel rollen, kan ze zelf niet. De bezoekprojectcoördinator haalde een glas water voor de mevrouw, dat klokkend naar binnen werd gegoten.
Ze had het warm gekregen in de zon, ondanks het zomerhoedje en het feit dat ze met de rug naar de zon zat… en met het gezicht naar haar deur. Niet een heel fraai uitzicht…
Voordat ze naar de grote zaal zou gaan voor een kopje thee met andere bewoonsters, wilde ze dus graag een andere blouse aan. Logisch. Mevrouw had niet helemaal goed in de gaten dat we geen personeel van het woonzorgcentrum waren. Eigenlijk konden we haar niet helpen bij het aantrekken van een andere blouse, maarja de tijd begon te dringen. Straks waren de andere dames al klaar met theedrinken, en hadden we voor haar eindelijk een medewerker gevonden die haar zou kunnen helpen! Samen moesten we het kunnen. Al wat we zagen in de kast: sweaters en jasjes, maar geen blouses. Ondanks het mooie weer, hielpen we haar dan toch maar in een schone sweater. Op de tafel legde ik vervolgens nog even een briefje ter herinnering: Vrijdagmiddag 27 mei komt vrijwilligster Forina wandelen. Ik duwde haar vervolgens naar de grote zaal, waar ze de andere theedrinkers begroette met een vrolijk: “Goedemiddag dames!” Volgens mij gaat het ook met deze nieuwe ‘cliënt’ weer helemaal goed komen.
Buiten vroeg de bezoekprojectcoördinator: “Hoelang zou ze nu alleen, zonder water in de zon hebben gezeten?” Ik wil niet nadenken over de mogelijke antwoorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten