Op mijn telefoon stond vanmiddag Leeuwarden 1°C, dus ik was voorbereid op kou. Twee sjaals, handschoenen, ‘dekbed-jas’. Die handschoenen hadden iets dikker gekund, maar het was te doen. Zo ver was het nu ook weer niet van mijn huis op de fiets naar het verzorgingshuis.
Het leek mij nogal koud om stil te zitten buiten, maar Jumeau wilde het toch graag proberen. Dus weer helemaal ingepakt en met een nog dikkere plaid dan vorige week over de benen, vertrokken we voor een rondje langs de Potmarge. Een route met veel bruggetjes… dus dat werd voor mij achter de rolstoel, een flinke work-out. Ik kreeg het er lekker warm van.
Neemt niet weg dat het wel gewoon 1°C was vanmiddag.
Buitengewoon verbaasd was ik op de terugweg naar huis. Het verkeerslicht voor de fietsers stond op rood. Van rechts kwamen auto’s… en een viel in het bijzonder op. Vanwege de groene kleur, én… het open dak!
Nu kan het natuurlijk zijn dat het knopje waarmee hij het dak wilde sluiten kapot was, en hij een telefoontje had gehad, dat zijn moeder met gillende sirenes naar het ziekenhuis was weggevoerd en er niet 1-2-3 een andere auto tot zijn beschikking stond. Dus dan in dit noodgeval maar even met open dak door Leeuwarden, ondanks de temperatuur rond het vriespunt.
Ik houd het echter toch maar op: ziellug!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten