Dit is het vervolg op blog 126. Dus wel handig om die eerst te lezen…
Vanochtend ben ik goed voorbereid naar de koster van de kerk en de begraafplaats van Lekkum geweest. Onder goed voorbereid moet in dit kader worden verstaan: met het trouwboekje van muoike, het trouwboekje van haar ouders en met drie betaalbewijzen op zak. Want ik kan dan wel zeggen dat ik een achternichtje ben van drie mensen die daar in een gezamenlijk graf liggen, maarja dat kan iedereen wel roepen. Ik zou trouwens niet weten waarom iemand dat zou doen…
Anyway, het leek mij goed om wat spulletjes mee te nemen waarmee ik kon aantonen dat ik een nabestaande ben. Best bijzonder dat eerst mem en nu ik dat spul heb bewaard, trouwens…
Nu had ik stiekem een koster verwacht ‘uit een boekje’: een oude meneer, beetje krom lopend, wellicht wat hardhorend en met een mooie pet op zijn hoofd. Iemand die honderduit zou kunnen vertellen over alle mensen die rond het kerkje ter aarde besteld zijn. Een mannetje die zich het vierkante huisje aan de Mieddyk bij Snakkerburen waar ooit mijn oudtante woonde, nog zou herinneren. Maar een aardige mevrouw van rond de 55-60 opende de deur.
In de woonkamer kwamen de papieren op tafel: voor het graf waarin mijn oudtante, haar man (mijn oudoom) en haar veel te jong gestorven broertje (ook een oudoom) liggen begraven was het onderhoud voor 20 jaar afgekocht… in 1983. Al acht jaar wordt er dus al niet meer voor betaald. Ze vroeg of er écht geen sticker of wit kruis op de steen stond. Nee, echt niet...
Het derde betaalbewijs dat ik had meegenomen, was van nóg weer een generatie ouder (de vader of schoonvader van muoike, denk ik). Over hem of beter gezegd over zijn graf, was niets te vinden in de papieren. Ze nam me mee naar de kerk. Daar lag een dik boek met schuin geschreven letters op blauwe regels op vergeeld papier. In het boek stond dat het onderhoud van het graf van muoike al in de zestiger jaren was afgekocht… wat dan weer niet uit de betaalbewijzen bleek. En ik vraag mij ook af: voor hoe lang wordt zoiets dan afgekocht? Dat kan toch niet voor eeuwen geldig zijn? Over een graf van die oudere generatie was helemaal niets te vinden…
Hoe dan ook: de koster moet er eens even induiken. Ik heb mijn adresgegevens achtergelaten en ze laat mij nog weten hoe het zit met de rechten en het onderhoud. In ieder geval heeft ze nu weer een contactpersoon op papier staan, want dat vakje was tot vanochtend leeg.
Tenslotte nog even gevraagd hoe lang die briefjes met het verzoek contact op te nemen op de zerken geplakt moeten blijven voordat ze een graf mogen ruimen. Minimaal een jaar, vertelde de koster.
Kortom, iedereen die weet dat er nog heel oude familie op de begraafplaats van Lekkum ligt: kijk even of er een briefje op de zerk is geplakt en meld u desgevraagd even bij de koster. Dan kan het allemaal een beetje waardig afgehandeld worden…
Zegt het voort, zegt het voort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten