154

Tijdens de vakantie ging het schrijven gewoon door, alleen dan op de old school manier met pen en papier. De blogs 146 tot en met 160 (-152) zijn dan ook later overgetikt als ‘vakantieblogs’

22 juni 2011 (1)

Vakantie is hét moment dat ik een tijdschriftenpakket koop. Dit keer de Viva, Flair en de Cosmopolitan voor nog geen € 6,-. Ideaal voor in het vliegtuig, ofzo.

Vanochtend las ik in de rubriek hij/zij van de Flair een bizar verhaal. Even uitleggen wat de basis van die rubriek is: het gaat over een heet hangijzer binnen een relatie van een stel en daar geven ‘hij’ en ‘zij’ beiden, geheel los van elkaar, hun weergave van. Ik neem aan dat de rubriek ook hij/hij of zij/zij kan heten, maar dit keer betrof het een stel met een hij en een zij.

De kwestie in een notendop:

- zij had een kinderwens gehad;

- hij wilde geen kinderen;

- ze spraken af dat hij als een soort zaaddonor een kind zou ‘geven’ waar zij dan volledig verantwoordelijk voor zou zijn;

- het kind was nu dik drie en zij had drie jaar lang gebroken nachten gehad, want het was immers haar kind dus zij moest er altijd ’s nachts uit terwijl hij in de studeerkamer lekker doorsliep;

- hij keek niet naar het kind om, deed nooit wat ‘leuks’ met hem en luisterde ook niet echt naar het kind, want hij had er immers niets mee. Het was haar kind;

- het feit dat ze de afspraak hadden gemaakt dat het haar kind was en niet hun kind, hadden ze niet bij de notaris vastgelegd. Daar had hij nu spijt van, want zij hield zich nu niet aan de afspraak en verwachtte nu alsnog van alles van hem;

- zij vindt het nu eigenlijk helemaal niet leuk dat hij niets met het kind heeft en met het kind doet.

Ik heb absoluut een mening over deze situatie en een oordeel over hem en haar, maar die zal ik niet breeduit verkondigen. Ik wil slechts twee dingen kwijt:

1. Ik krijg jeuk van de volgende zinnen van haar: “Je hoort wel vaker dat de vrouw degene is die het initiatief neemt. Dat het van de man niet hoeft, maar dat hij bijtrekt als het er eenmaal is.”

Je hoort namelijk véél vaker dat zij denkt dat hij wel verandert wanneer er óf een kind komt óf wanneer ze maar een keer samenwonen óf wanneer ze maar een keer getrouwd zijn… maar dat hij écht gewoon zichzelf en hetzelfde blijft! En terecht. Als ze stiekem een partner wil die anders is, kan ze beter iemand zien te ontmoeten die anders is.

Het is bijzonder naïef, zo niet dom, om te denken dat hij wel ‘bijtrekt’. Alleen het woord ‘bijtrekt’ al. Alsof hij eerst helemaal ‘fout’ was maar dat het nog wel goed met hem kan komen. Wat een arrogantie. ‘Bijtrekt’. Verschrikkelijk.

2. Waarom denken ‘hij’ en ‘zij’ alleen maar aan zichzelf en wordt er in het hele artikel niet aan het welzijn en het geluk van het kind gedacht! Wat een egoïsme. Van beide.

Arme kind.