136

Voor alles moet een eerste keer zijn, wordt er dan wel eens gezegd. Nou ja, ‘alles’… er zijn dingen die je liever helemaal nooit mee wilt maken dus daar hoeft zelfs geen eerste keer voor te komen. Ach, het is maar een zegswijze, een bij-wijze-van-spreken, als inleiding voor blog 136.

De allereerste keer dat ik naar een écht groot concert ging helemaal in Ahoy Rotterdam, was eind jaren ’80. ’s Middags stapten we bij het station van Leeuwarden met zijn vieren in een bus van Paulusma reizen voor een concert van Bon Jovi. Tsja, ik kan het ook niet helpen. Een schoolgenote was helemaal idolaat van Bon Jovi (of alleen Jon, daar wil ik vanaf zijn) en die had in een pauze gevraagd wie mee wilde naar een concert. Een aantal waaronder ik riep spontaan ‘ja’ en zo haalde ze ook voor mij een veldkaartje.

Ik weet muzikaal gezien helemaal niet zo veel meer van het concert van twintig jaar geleden. Het grote scherm waar ik het qua beeld vooral van moest hebben, het licht en geluid, de show, de vele mensen, het goede gevoel erbij te zijn geweest zijn vooral bijgebleven.

Eergisteren was Iron Maiden in Arnhem. Wie blog 048 heeft gelezen over mijn ‘heavy’ periode, zou kunnen denken dat ik daar vast en zeker ben geweest of graag naartoe was gegaan. Maar van beide is geen sprake… ik ben inmiddels ouder en wijzer ;-)

Neefje R. - inmiddels alweer 16 en minstens een kop groter dan ik ben dus eigenlijk moet ik schrijven neef R. – houdt van snoeiharde gitaarmuziek en speelt zelf ook basgitaar in een bandje dat heel veel herrie maakt. Als grote verrassing had ‘ie alvast voor zijn verjaardag later deze maand, van zus&zwager een kaartje voor het concert van Iron Maiden gekregen. Samen met zijn hait ging hij eergisteravond naar zijn eerste echte grote concert!

Gisteravond even gebeld naar neef R. om te horen hoe het was geweest: heel luid en vet! Het was een heel mooi verjaardagscadeau geweest. En nu ga ik als een hele ouwe tante klinken: het besef dat dit zijn allereerste grote concert was en dat hij iets bijzonders samen met zijn hait heeft gedaan, dat is er nu nog niet. Maar dat komt nog wel (denk ik, over zo’n twintig jaar).

Het was gisteravond voor mij de eerste keer dat ik uitgebreid met neef R. aan de telefoon heb zitten kletsen over het concert, zijn basgitaar en het schoolexamen. Vet!