Ooit ging ik ook een zomer naar Terschelling. Met een vriendin op de fiets van de boot naar camping Mast in Formerum, terwijl onze veel te zware bagage met een busje werd vervoerd. Gelukkig maar, want we hadden een niet te huffen driepersoons canvastent met voortent bij ons, een grote fles campinggas, elk een ouderwets luchtbed mee, en dat naast onze kledingtassen. Al die spullen waren dus niet op onze fietsen te houden. Vervolgens zaten we een dikke week op de camping, waar we bijna niet vanaf kwamen. We aten iedere dag heel veel stokbrood met huzarensalade, en het campinggas gebruikten we alleen de eerste avond voor een pan pasta. We dronken wel bier en bessen, maar niet heel veel. Van comazuipen hadden we nog nooit gehoord, en we maakten geen windschermen van bierkratten en zo. Best een onschuldige vakantie van twee onschuldige pubermeiden.
Vandaag is een van mijn neven op vakantie gegaan met zijn vriendin. Ongeveer dezelfde leeftijd als ten tijde van mijn eerste en enige vakantie op een pubercamping op Terschelling. Omdat ze het meenemen van alle spullen op de fiets niet zagen zitten en omdat het weer al weken niet heel denderend is, heeft neef contact opgenomen met zijn pake en beppe die een seizoensplek hebben. Natuurlijk mogen ze een aantal dagen in de caravan bivakkeren! En zo houdt dit verliefde paar vakantie op een kleine camping met 15 plaatsen in een rustige Friese streek met weilanden, beetje bos en beetje heide.
Vanavond even via sms vernomen hoe het kamperen bevalt. Tussen de buien door hebben ze even gefietst. “En we zitten nu aan een t’tje”.
En ik weet zeker dat dat nog waar is ook.
Het is helemaal niet zo gek gesteld met de jeugd van tegenwoordig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten