Vandaag was het weer raak.
Ik liet de hond van schoonmoeders uit en dat kan op verschillende manieren. De twee manieren waar ik uit kon kiezen: de riem met slipketting om zijn hals en dan met hem lopen óf hem het knalrode tuigje aantrekken en hem vastmaken aan de speciale Walkydog aan de fiets. Bij de tweede methode laat ik de hond dus uit naast de fiets. Door hem in een tuigje te hijsen en hem vast te maken aan een speciale stang met korte riem (met veer) kan er niets misgaan onder het fietsen. De hond kan namelijk maar één kant op en dat is vooruit. En dus niet links de spaken van de fiets in, tegen de trappers, rechts het veld in of achteruit. Door het tuigje kan hij zichzelf ook niet ophangen. Ook kan er eigenlijk niets misgaan, omdat de hond aan de fiets vast zit en ik dus twee handen aan het stuur kan houden! Prachtige uitvinding zo'n Walkydog!
De meeste mensen die ik dan tegenkom tijdens de fietsronde, kennen geloof ik het systeem niet... want de opmerkingen zijn vaak niet van de lucht. Ook vandaag een aantal opmerkingen over hoe mooi het gaat, en wat een handige fietsstang! En altijd weer die ene die moet roepen: "Ja, zo kan ik ook fietsen. Je laat je gewoon door die hond vooruit trekken!" (Op z'n Drents dan wel te verstaan)
Dit alles met zo'n ondertoontje van: dierenbeul!
In het geval van deze hond durf ik mijn hand er voor in het vuur te steken: hij vindt het helemaal leuk en het is niet zielig.
De hond van schoonmoeders lijkt op een Border Collie (zal het niet zuiver zijn) en die staan bekend om hun harde werken en hoge energielevel. Het zijn niet voor niks schapendrijvers. Border Collies kunnen wel 100 kilometer per dag lopen en ze zijn onvermoeibaar (wikipedia). Wanneer ik naar de hal loop om dan wel de slipketting en riem te pakken, dan wel het rode tuigje, gaat de hond helemaal uit zijn plaat van blijdschap. Hij is met beide even blij. En wanneer hij in zijn rode tuigje zit gaat hij netjes naast de fiets zitten om aangelijnd te worden. Vervolgens gaat hij fullspeed in galop naast de fiets rennen... dat gaat mij gewoon te snel! Ik kan het met de trappers, ook op het grootste blad, niet eens meetrappen. Dus als een amazone te paard moet ik de hond in een soort draf zien te krijgen. Met andere woorden: ik moet hem gewoon afremmen. Hij vindt het echt geweldig; even lekker rennen naast de fiets! En nee, ik geloof niet dat hij zo hard loopt omdat hij constant probeert voor mij of voor de fiets te komen. Ik zie dat hij het echt heel leuk vindt.
Ik ben wel een beetje klaar met mensen die er iets over denken te moeten zeggen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten