Mijn lijst met blogs

woensdag 24 augustus 2011

208

Verborgen gebreken zijn een bekende term, verborgen talenten schijnen te bestaan, er was een televisieprogramma dat 'verborgen verleden' heette... en ik wil daar graag een nieuwe variant aan toevoegen!
 
Gisteren waren mijn lief en ik op visite bij oma die mijn oma niet is, maar die ik wel zo noem. Laatst is ze gevallen, heeft ze haar heup gebroken en is ze geopereerd. Binnen twee weken keerde oma weer terug naar de eigen serviceflat, waar ze nu haar dagen 'slijt' in een gemakkelijke stoel. Het is niet de heup die ervoor zorgt dat ze weinig mobiel is en de dag vooral zittend doorbrengt. Het zijn de slechte ogen. Het valt niet mee om na 90 jaar te hebben gezien waar ze liep, te leren op de tast te lopen en te vertrouwen op bijvoorbeeld een verzorger naast haar. Even een rondje met de rollator rond de tafel, maakt oma dus niet. Stel ze raakt halverwege de oriëntatie kwijt... dan is het mis, dan is er paniek!
Reden genoeg om oma wat extra aandacht te geven, door haar wat vaker te bezoeken. En we zijn niet de enigen. Zo komen bijvoorbeeld de zoon en schoondochter van oma (bijna) elke dag langs én toen we er gisteren waren werd er gebeld! Oma hield de telefoon op twee centimeter voor haar oog, drukte op een knop en vervolgens had ze haar zusje aan de lijn. Het grappige is, dat we het dan over een vrouw hebben van iets over de 80. Een jonger zusje, is en blijft een jonger zusje, natuurlijk.
 
Van het een op het andere moment sprak oma vloeiend Fries! Dat was wel heel erg verrassend, nog nooit eerder gehoord, maar eigenlijk ook weer niet zo raar. Oma woont dan al wel minstens 70 jaar in Overijssel, ze kwam ooit in Fryslân ter wereld waar in het gezin Fries werd gesproken. Het is bijna onmogelijk om na jaren ineens een andere taal met elkaar te spreken. Daar waar ooit 'in' begonnen is, dat blijft over het algemeen de voertaal. Wanneer ik nu ineens Nederlands zou moeten spreken met zus en zussie... nee, dat wordt 'm niet. Wij spreken Bildts met elkaar. Dat zal altijd zo blijven, ook wanneer ik 94 ben, zus 95 en zussie 93. Als ik over 50 jaar de telefoon opneem terwijl er visite bij mij in de kamer zit, denkt de visite misschien wel: "Hé, verborgen Bildts!" Zoals ik gisteren dacht: "Hé, verborgen Fries!"

Geen opmerkingen:

Een reactie posten