Trouwe lezers zijn natuurlijk bere-nieuwsgierig naar hetgeen ik bijna niet voor me kon houden in blog 166. Voor wie de blog niet heeft gelezen, dan wel om het geheugen op te frissen, een passage uit die blog:
Dit jaar heb ik ineens weer enorme last van onrust rond een verjaardagscadeautje. Nee, niet een cadeautje dat ik zou kunnen krijgen. Ik vier ook dit jaar niet mijn verjaardag dus van cadeautjes is in principe geen sprake en dat is wederom prima (hoewel ik ieder jaar van bepaalde mensen wel een cadeautje ontvang hoor, wat ik bijzonder lief vind).
De onrust is er vanwege een cadeautje dat ik ga geven. En wel aan mijn lief.
Gisteren was het dan eindelijk zo ver. Mijn lief was jarig en ik mocht en kon mijn cadeautje geven! En nu kan ik dus wereldkundig maken wat het was!
De grootouders van mijn lief hadden ooit een heel mooi hotel. Het bestaat helaas niet meer, omdat het door brand verwoest is. Op de plek waar het ooit stond, is nu nog altijd een braakliggend terrein. Toch is het niet helemaal weg: mijn lief kocht ooit via een veilingsite een ansichtkaart waar het hotel op staat. Een ansicht die ook is uitgegeven door zijn voorouders.
Zo’n jaar geleden was ik ook eens aan het zoeken op veilingsites en vond ook een ansicht met het hotel er op, en nog een van het hotel alleen dan wel een andere foto… En zo ontstond het idee om tot zijn verjaardag zoveel mogelijk en vooral zoveel mogelijk verschillende oude ansichtkaarten te vinden met daarop het hotel. Ik ben in een jaar tot circa zeven verschillende oude ansichten gekomen. Van sommige zelfs meerdere exemplaren. Tot bij Gent vond ik ze.
Ik hoopte dat op de achterzijde lieve verhaaltjes zouden staan als: prima, rustig hotel gevonden met heerlijk eten en aardige mensen! Want dat zou dan op mijn lief zijn voorouders slaan. Maar helaas die heb ik niet gevonden.
Naast de ansichtzoekactie startte ik een suikerzakje-van-het-hotel-zoekactie. Die zoekactie heeft maanden geduurd… en toen werd er eindelijk een exemplaar op Marktplaats aangeboden! Ik deed een bod en durfde de aanbieder niet te mailen met een verhaaltje over hoe belangrijk dat suikerzakje voor mij was. Ik dacht: “Die wordt dan onbetaalbaar”. Ik wachtte rustig een bericht af, en vlak voor ik blog 166 schreef was het suikerzakje bezorgd! Ik was helemaal gelukkig.
En mijn lief was blij met het verjaardagscadeautje. Ook leuk meegenomen ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten