Mijn lijst met blogs

dinsdag 18 januari 2011

022

Is het ‘zomaar’ alweer twee jaar geleden, dat ik stopte met roken. De laatste sigaret rookte ik op donderdag 15 januari 2009 in Schoppernau. Dus 16 januari 2009 is de stopdag. Uiteraard wil ik stoppers die na jaren nog steeds dromen over een sigaret, na iedere maaltijd snakken naar roken en nog altijd de geur van shag en rook kunnen waarderen, niet iets inwrijven, maar…
Het stoppen was eigenlijk helemaal niet zo moeilijk en ik heb de afgelopen twee jaar niet echt moeite hoeven doen om het vol te houden.
Toch, ook na twee jaar zeg ik nog steeds niet, dat ik nooit meer een sigaret zal roken of dat ik niet eens zal zwichten. Ben eerder anderhalf jaar rookvrij geweest, totdat hait overleed en dat was het begin van hét moment van zwakte van ongeveer twee en een half jaar. Dus wanneer er nu iets dramatisch gebeurt met bijvoorbeeld mijn lief, zussies of schoonmoeder, zou ik zomaar weer naar de kleine sigaretten-, sigaren-, aansteker-, staatsloten-, en krantenwinkel kunnen lopen voor een pakje Marlboro Light.

Dat is trouwens óók bijna een reden om weer te beginnen: het piepkleine eenmanszaakje (dat is niet kleinerend bedoeld, maar het is nog geen twee vierkante meter groot), hier om de hoek. Hoe de beste man kan leven van het winkeltje is mij een groot raadsel: wat verdient een ‘sigarenboer’ nu helemaal op een pakje rookwaren? Dat kan toch niet meer dan een paar centen zijn? Maar het winkeltje is er echt al jaren, getuige ook een artikel in Liwwadders. Een fragment:

Meneer Kuindersma, al 31 jaar werkzaam in Sigarenmagazijn Klaas Kuindersma aan de Vijzelstraat 2 in Leeuwarden, reageert enthousiast: “Wat geweldig dat er een grote prijs is gevallen op een bij ons gekocht lot!” De sigarenwinkel is al meer dan honderd jaar een begrip in Leeuwarden en wordt momenteel draaiende gehouden door Klaas Kuindersma en zijn vrouw. In de lange tijd dat hij er werkt, heeft meneer Kuindersma al vele winnaars mogen verwelkomen. Hij zegt hierover: “De grootste prijs die ooit is gevallen op een lot dat hier is verkocht was destijds nog 500.000 gulden. Daarnaast zijn er ook regelmatig prijzen gevallen van tienduizenden guldens.” De eigenaar speelt zelf ook mee met de Staatsloterij, samen met zijn biljartclub. Mocht hij bij de volgende trekking een mooi bedrag winnen dan zou hij een wereldreis maken. Ook denkt hij al stiekem na over een vervroegd pensioen, al zou hij zijn sigarenwinkel voor geen goud willen missen.

Nu ik niet meer vier Marlboro Light per week bij hem haal, probeer ik in ieder geval wekelijks mijn zaterdagskrantje bij hem te kopen. En dat lukt nog iedere keer, want hij is nog altijd niet op wereldreis of met vervroegd pensioen.

Ach gut, wat een treurige wending.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten