030

Wat is een klassieker? Van Dale zegt: lied, boek enz. dat altijd populair blijft; evergreen.

Wat is populair? Van Dale zegt: bij veel mensen geliefd:  ~e muziek.

Wat is veel? Van Dale zegt: een groot aantal: ~, vele mensen

Nu kan ik weer de vraag stellen, wat een groot aantal is, maar dat is weinig zinvol. Het is gewoon best lastig om te omschrijven én met zekerheid te zeggen, wat wel en wat niet een klassieker is. 

Afgelopen weekend hebben we de tentoonstelling Reclame klassiekers bezocht in de Beurs van Berlage. Centraal in de tentoonstelling staan de 150 belangrijkste Reclame klassiekers uit de Nederlandse geschiedenis. De campagnes die onderdeel zijn geworden van het Nederlands erfgoed. Campagnes die bij vrijwel iedereen herinneringen oproepen en gevoelens losmaken.

(bron: www.reclameklassiekers.nl)

Het leuke is, dat niet voorgeschreven wordt, wélke gevoelens er losgemaakt worden.

Ronduit misselijk werd ik bij het zien van een commercial waarbij een jongen een glas leegdrinkt met daarin een goor goedje waar een kunstgebit in drijft. De enige commercial waarbij ik en plein publique, per ongeluk, een kreet van walging uitstootte. Maarja, de commercial is wel een beetje mislukt… want ik heb geen idee om welk product het ging bij de weddenschap ‘glas leegdrinken met kunstgebit ’…

Onaantrekkelijk en eigenlijk nogal onsmakelijk vond ik de reclame waarbij een baby de borst krijgt. Wanneer de baby begint te huilen neemt de moeder een Droste pastille en de baby zuigt weer zoetjes verder. Het waren niet de baby, het zogen en de chocola. Het waren de close-ups van de enorme tepel. Ik had er niks mee, maar de commercial is me van begin tot eind bijgebleven.

Vertederend zijn en blijven de Calvé pindakaas-reclames waarin kinderen schaatser, zwemmer of topscorer willen worden. Voor mij blijft toch wel dé pindakaasreclame Petje Pitamientje.

Klassiekers…

De afgelopen dagen heb ik mijzelf regelmatig de vraag gesteld: wat is mijn persoonlijke reclame klassieker? Welke commercial is bij mij top of mind, wanneer iemand commandeert: “Noem een commercial. Ja, nú!”

Dan krijg ik gewoon géén beelden voor ogen. Er schiet mij geen andere, nieuwe commercial in gedachten dan een van de 150 die ik het afgelopen weekend heb gezien. Ik voel alleen maar verwarring en raak zelfs een beetje in paniek. Ik wil beelden zien, maar krijg een black out!

Dus die vraag stel ik mijzelf niet meer.

De kans dat iemand ooit zal zeggen “Noem een commercial. Ja, nú!” acht ik daarnaast uiterst klein.

Hoe dan ook, de tentoonstelling is een feest van herkenning en een echte aanrader.

Tip: bestel en print van te voren de toegangskaarten. Scheelt wachten in een lange rij.

Hmm, rij, rijden… commercial… “Sorry, zon”

Neah.